Filmy auschwitz, oświęcim

Sven musi odbyć w Oświęcimiu zastępczą służbę wojskową. Nie ukrywając niezadowolenia z przydziału młodzieniec podejmuje się opieki nad Stanisławem Krzemskim, byłym więźniem obozu koncentracyjnego. Wraz z opowieściami staruszka zmienia się jego podejście do historii, a wraz z nim w sercu mężczyzny rodzi się szacunek to tego miejsca. Służba w Oświęcimiu okazuje się błogosławieństwem dla Svena, który nie tylko odnajduje tu prawdy o sobie, lecz przede wszystkim odkrywa Annę, atrakcyjną przewodniczkę wycieczek.

To wstrząsająca opowieść o domowej idylli w cieniu krematoriów, czyli życiu rodzinnym komendanta Auschwitz, Rudolfa Hössa.

Trwa rejs transatlantykiem z Ameryki Południowej do Europy, płynie nim również tytułowa pasażerka Liza. Od zakończenia wojny minęło już kilkanaście lat, ale Liza wśród innych pasażerów rozpoznaje znajomą z czasów wojny, Martę. To kobieta, którą Liza doskonale pamięta jako byłą strażniczkę w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu...

Dzielna bohaterka tej opowieści to polska Żydówka, Marta, która została wraz z innymi kobietami uwięziona w obozie w Oświęcimiu. Razem z Rosjanką Eugenią i niemiecką komunistką Anną tworzą ruch oporu i odważnie pomagają innym więźniarkom...

27 stycznia 1945 roku, w dniu wyzwolenia obozu w Oświęcimiu, dla bohaterów opowieści - grupy Włochów, rozpoczyna się nowy okres w życiu - powrót do domu, a zarazem żmudny proces uczenia się na nowo normalnej rzeczywistości. Primo Levi - chemik z Turynu - ma przed sobą najdłuższą drogę; jego tułaczka trwa niemal rok. Pokonując kolejne etapy wędrówki uczy się sztuki przetrwania: zarabia pieniądze handlując z rosyjskimi żołnierzami; zdobywa całkowicie nowe dlań doświadczenia. Droga bohaterów wiedzie przez Polskę, Ukrainę i Związek Radziecki. Ich oczami oglądamy świat, który próbuje otrząsnąć się ze skutków wojny. Dla Primo roczna niemal tułaczka jest w istocie czasem bolesną, przede wszystkim jednak oczyszczającą wędrówką w głąb samego siebie, odkrywaniem najskrytszych pokładów świadomości i podświadomości. Jej ostatnim etapem jest próba opisania doznanych doświadczeń również w imieniu tych, których pochłonęła wojna.