Filmy paryż, lata 70.

Ruszaj na spotkanie przygody życia! Zdobywca Oscara® Ang Lee zrealizował na podstawie bestsellerowej powieści wizualne arcydzieło! Młody Pi Patel jakimś cudem przeżywa katastrofę statku, w której giną jego rodzice. Dryfuje po Pacyfiku w szalupie z drugim ocalałym – groźnym tygrysem bengalskim o imieniu Richard Parker. Dwaj rozbitkowie połączeni niezwykłą więzią, którą jest chęć przetrwania wbrew wszystkiemu, biorą udział w niesamowitej epickiej podróży, którą trzeba zobaczyć, aby uwierzyć.

Czterech zamaskowanych mężczyzn napada na bank. Wywiązuje się strzelanina, w której ginie kasjer, a jeden z bandytów zostaje ranny. Szczęśliwie udaje im się uciec, ale ich tropem podąża doświadczony, ale zmęczony już życiem, komisarz Edouard Coleman.

Oparta na faktach bulwersująca historia, Barbary Daili (Julianne Moore). Morderstwo, dewiacje seksualne, intrygi londyńskich wyższych sfer…

Polski dziennikarz, Maj, współpracujący z paryskim pismem ekonomicznym, zbliżonym do agend prasowych ONZ, trafia na ślad działalności tajnej organizacji "W", powołanej do życia przez pozostających na wolności zbrodniarzy hitlerowskich. Działalność tej organizacji sprowadza się do sabotażu, prób zdobycia broni masowej zagłady, morderstw czy przemytu narkotyków. Maj po pierwszym zetknięciu się na terenie Wiednia i Budapesztu z przejawami działalności organizacji "W" idzie dalej jej tropem, odkrywając coraz to nowe powiązania i starannie przygotowane akcje.

Człowiek na linie - Man on Wire, czyli artystyczne przestępstwo stulecia, to historia niesamowitego wyczynu jakiego dokonał 7 sierpnia 1974 roku Philippe Petit. Marzeniem tego francuskiego linoskoczka było przejście po linie rozciągniętej między zbudowanymi wówczas niedawno bliźniaczymi wieżami World Trade Center. Film Marsha odsłania kulisy przygotowań do tego wyczynu, niezwykłych związków międzyludzkich, przyjaźni oraz zbiegów okoliczności, które doprowadziły do spełnienia tego szaleńczego marzenia. Spaceru pomiędzy wieżami, których już nie ma.

Fantastyczna i zabawna historia Serga Gainsbourga. Film w którym, mały żydowski chłopczyk przechadza się po okupowanym przez nazistów Paryżu i w którym nieśmiały młody poeta próbuje oczarować swingujące kabarety lat sześćdziesiątych. Na ekranie twory jego umysłu ucieleśniają się, a jego natchnienie idzie w parze z wywołującymi skandale historiami miłosnymi. Wszystko to złożyło się na wywrotowy film, którego główny obywatel wprawił w drżenie całą planetę.

Zrealizowana z rozmachem, ponad pięciogodzinna filmowa biografia słynnego wenezuelskiego terrorysty, Ilicha Ramíreza Sáncheza, znanego lepiej jako Carlos lub Szakal. Film Assayasa przyjmuje perspektywę samego Carlosa. Śledzimy jego krwawą karierę od skromnych początków w palestyńskim ruchu oporu we wczesnych latach 70., przez zamachy bombowe w Europie Zachodniej finansowane przez Syrię czy NRD, po aresztowanie przez francuskie służby specjalne w 1994 roku. Jak mówi sam reżyser, nie jest to film polityczny, ale próba konfrontacji z mitem Szakala jako rewolucyjnego idealisty. Nasuwają się porównania z Che Stevena Soderbergha, jednak film Assayasa jest nie tylko bardziej dynamiczny i lepiej zrealizowany, ale też bliższy faktom – unika gloryfikowania głównego bohatera. Carlos, świetnie zagrany przez charyzmatycznego Édgara Ramíreza, jest fascynujący i uwodzicielski, ale również próżny i dziecięco naiwny. Widzimy, jak łatwo idealizm zamienia się w fanatyzm, a działanie "na rzecz ludzi" łączy się z zupełnym brakiem poszanowania ludzkiego życia.

Historia człowieka, który zamiast starzeć się – młodnieje.

Film oparty na faktach. Rok 1965. Jim Morrison (Val Kilmer) zakłada grupę rockową The Doors, która bardzo szybko zdobywa popularność. Charyzmatyczny wokalista nadużywa jednak alkoholu i narkotyków. W jego zachowaniu oraz twórczości widoczna jest fascynacja śmiercią i dążenie do autodestrukcji.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".