Turecka papka z superbohaterami. 2
Tureckie kino lat 70. nie liczyło się z nikim i z niczym, traktując prawa autorskie jako coś nieistotnego, tworząc różnego typu filmy z hollywoodzkimi bohaterami przemodelowanymi na swój własny sposób. 3 dev adam to klasyczny przykład takiego „zapożyczenia” bez jakiejkolwiek zgody czy nawet wiedzy ich właścicieli.
Reżyser chyba sam do końca nie wiedział, co chce stworzyć, biorąc po trochu ze wszystkiego. Mamy tu więc klasyczne kino, w którym dobrzy bohaterowie próbują rozbić gang, okrutnego przestępcy. By odróżnić swoją produkcję od wielu podobnych filmów, T. Fikret Uçak, dodał postać superbohatera Kapitana Amerykę i – co jeszcze dziwniejsze – meksykańskiego wrestlera Santo. To jednak wcale nie jest największą niespodzianką, gdyż w filmie pojawia się również Spider-Man i, o zgrozo, jest on bezdusznym kryminalistą. Kuriozalna fabuła nie przeszkadzała chyba nikomu, ale jest po prostu idiotyczna.
Film ma bardzo duże braki i niedociągnięcia. Ewidentnie zrobiono go tanim kosztem i w krótkim okresie czasu, co odbija się na słabym montażu, grze aktorskiej i muzyce pochodzącej z innej produkcji. Podobnie jak w przypadku innych tureckich filmów z lat 70., jakie widziałem, nie można go traktować poważnie. Większość czasu poświęca się na pokazywanie biegania, prowadzenia pojazdów i bijatyk, a sama fabuła jest pokręcona i pełna luk pomiędzy kolejnymi ujęciami.
Z perspektywy lat 3 dev adam to koszmarna parodia filmu o superbohaterach, którą widzowie powinni omijać szerokim łukiem.
