Filmy relacja rodzinna, druga wojna światowa

Przeszukaj katalog
II wojna światowa zakończyła się niedawno. Marco (Nino Manfredi) i Paola (Leslie Caron), architekci, są pełni ideałów odnowy dla społeczeństwa. Żenią się. Dzieci zaczyna przybywać. Już czwórka. Pojawiają się problemy związane z ich wykształceniem, a czas płynie.
Akcja filmu dzieje się w czasie II wojny światowej. Rodzice Romka postanawiają ukryć syna - Żyda, na jednej z polskich wsi. Dzieci szybko akceptują nowego kolegę. Miejscowy ksiądz, chcąc je przygotować do Pierwszej Komunii, wymyśla zabawę - każde z dzieci ma wcielić się w jednego z apostołów. Mały Tolo zostaje Jezusem. Chłopiec bardzo poważnie podchodzi to powierzonej mu roli...
Jest rok 1940. Uciekając przed Niemcami, śmietanka towarzyska Paryża opuszcza stolicę i lokuje się w luksusowym hotelu Splendide w Bordeaux. Tam spotykają się uciekinier z więzienia i piękna aktorka. Przed wojną łączył ich romans, na dodatek przez aktorkę mężczyzna trafił do więzienia.


Rodzina Bundy stara się urządzić udane rodzinne Święta Bożego Narodzenia pomimo drugiej wojny światowej.
W 1930 roku w Paryżu Léon Galipeau (Michel Galabru), lekarz ogólny o wątpliwych kompetencjach, bada Louisa Martineta (Michel Serrault), 59-letniego kawalera. Przekonany, że jego wycieńczony pacjent ma najwyżej dwa lata życia, Galipeau przekonał swojego brata Émile'a (Jean-Pierre Darras), by nabył wiejski dom należący do Martineta w małej wówczas wiosce rybackiej: Saint-Tropez. Obaj bracia, pewni swoich interesów, zgadzają się nawet na indeksowanie dożywotniej renty według wartości, jak sądzą, bez przyszłości: w aluminium. Z biegiem lat Martinet nie tylko ma oko, ale także odzyskuje wigor i entuzjazm pod prowansalskim słońcem. Była to era boomu lotniczego: ceny aluminium rosły, renty dożywotnia rosły w nieskończoność, a rodzina Galipeau zniecierpliwiła się. Zmęczona czekaniem, aż Martinet umrze, snuje plany pozbycia się kłopotliwego rencisty. Niestety, z pomocą wydarzeń (II wojna światowa, Exodus, okupacja niemiecka, potem czystki) próby Galipeausów w celu wyeliminowania Louisa niezmiennie zwracają się przeciwko nim. Jeden po drugim, Galipeausy umierają pod zawsze szczerym spojrzeniem mężnego emeryta, stulatka.
Opowieść o dzieciństwie w czasie drugiej wojny światowej, gdy nasz bohater mieszkał z matką, bratem i siostrą w Dolinie Hunter w Australii. Jego ojciec był na wojnie a dwóch włoskich jeńców wojennych przebywających z nimi traktował jak swoich ojców...
Frank Bois (Corban Walker) to cierpiący na karłowatość pisarz, który opowiada autobiograficzną relację ze swojego życia. Został poczęty przez Bernadette (Anne Parillaud) pod koniec II wojny światowej. Ona próbuje przemycić się do Ameryki na statku wojskowym. Złapana, zostaje odesłana z powrotem do swojej ojczyzny w Irlandii, gdzie stara się wychować swoje małe dziecko Franka (Alan Pentony). Potem trwa ciągły romans z Jackiem Kelly (Gabriel Byrne), który staje się zastępczym ojcem chłopca, ucząc go o gwiazdach i planetach, nazywając go „Frankie Starlight”. Po tym romansie spotyka Terry Klouta, amerykańskiego żołnierza (Matt Dillon), który zabiera ją i chłopca do Stanów Zjednoczonych, ale jako odmieńcy na preryjnych ziemiach Zachodu, wkrótce wracają do domu w Irlandii, gdzie chłopiec dorasta jako pisarz.
Anglia, rok 1941. W ramach organizacji Women’s Land Army trzy młode kobiety dostają przydział do pracy na farmie w Dorset. Jej właściciel, pan Lawrence, nie jest zachwycony nowymi pomocniczkami: marzycielką Stellą, szaloną fryzjerką Prue oraz nieśmiałą absolwentką college’u Ag. Przybycie dziewcząt, które wstąpiły do służby cywilnej, wpływa też na młodego Joego Lawrence’a pragnącego — wbrew woli ojca — walczyć na froncie. Mimo początkowych trudności ochotniczki szybko stają się częścią rodziny, a praca na roli to tylko jedno z ich nowych życiowych doświadczeń.
W czasie okupacji we Francji kolejarz znajduje wiadomość zrzuconą z pociągu deportacyjnego, na której są słowa: „Żyję i kocham cię – Sara” oraz adres. Odkrywa, że ​​syn Sary, który ma zaledwie cztery lata, uniknął obławy.
W czerwcu 1942 roku Anne Frank obchodziła w Amsterdamie swoje 13. urodziny. Ojciec daje jej zeszyt, w którym postanawia pisać swój pamiętnik. Niedługo potem rozpoczęcie łapanek zmusiło rodzinę Franków do ukrywania się. Znajdują schronienie w oficynie domu handlowego, w którym pracował Otto Frank. Obrotowy regał skrywa drzwi, za którymi pozostaną ukryci przez 2 lata, wkrótce dołączy do nich kolejna rodzina i samotny mężczyzna. Zmuszeni do milczenia i rozwiązłości przez cały dzień, ich warunki przetrwania są trudne. Nie tracąc nadziei, Anne Frank nadal zapisuje swoje wrażenia i uczucia w swoim dzienniku. 4 sierpnia 1944 Niemcy weszli do aneksu i aresztowali wszystkich nielegalnych mieszkańców. Anna zmarła na tyfus w obozie Bergen-Belsen w Niemczech w marcu 1945 roku...
Słowa kluczowe

Proszę czekać…